Monika Kuszyńska, była wokalistka Varius Manx, zaszczyciła nas swoją obecnością, 26 października, podczas XX Finałowego Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Kameralnej i Organowej, który miał miejsce w Bazylice Świętej Jadwigi w Trzebnicy o godzinie 20:00. Festiwal odbył się pod patronatem Starosty Trzebnickiego Roberta Adacha oraz Marszałka Województwa Dolnośląskiego – Rafała Jurkowlańca.

Z chwilą pierwszych wyśpiewanych słów artystka dotarła do zebranej publiczności, rozświetlając swoim głosem  wnętrze Bazyliki. Monumentalizm kościoła podkreślał szczególnie podniosły charakter Festiwalu, w murach skrywających w sobie, tak wiele tajemnic.

Pierwszy utwór zahipnotyzował widzów subtelnością i siłą osobistego przekazu artystki, słowa piosenki  zadrżały w obliczu całkowitej ciszy „Wznoszę do góry oczy pełne wiary. W ciszy, w milczeniu Panie szukam Cię. Wczoraj tak lekka. Dzisiaj znów upadam. Tylko Ty możesz unieść mnie. Słabość jest siłą w nas”. W tej chwili każdy już mógł pozostać autentyczny, z dala od fałszu i niepotrzebnych prawd. Monika Kuszyńska poprzez wykonywane przez siebie utwory, wnikała pod fasadę pozorów, stała się na chwilę drogowskazem dla swojej publiczności, mówiąc otwarcie o miłości i szczęściu, których doświadcza, mimo życiowych zakrętów.

Czasami wystarczy zaledwie chwila, właściwy moment, by poczuć się niezwykle, poprzez dotarcie w głąb siebie, do świata własnych myśli i emocji, które tak często w sobie skrywamy, obawiając się ośmieszenia i porażki w obliczu innych. Poruszamy się więc po omacku, w cieniu własnych lęków, z dala od prawdziwego szczęścia. Wszystko jednak nabrało innego znaczenia, w ten sobotni wieczór, który myślę zaskoczył nas wszystkich, bogactwem  wewnętrznych przeżyć, których mogliśmy doświadczyć w tak krótkim czasie, dzięki tak wspaniałej osobie, jaką jest Monika Kuszyńska, ukazująca nam, że na przekór wszelkim trudnością, można wstać z każdego bolesnego upadku i wyjść naprzeciw własnym marzeniom.

Jej utwory kreowały pozytywne nastawienie, silnie magnetyzując publiczność.

Ten zaledwie jeden wieczór zabrał widzów w podróż przeżyć, podczas której mogli poczuć powiew prawdziwej wolności, wracając wspomnieniami do miłości, przyjaźni i najmniejszych radości.